- Charm mnie nauczyła-powiedziała Fancy.  O potędze

fetyszu. 

-Wiesz, jaka bywa wielka?

- Tak - odparłem, myśląc o innych fetyszach. Tych używanych w

woo-doo.

- Nie wiesz -rzuciła ostro.-Ona wpływa na wszystko. Charm

mi pokazała. Mężczyzna, który musi zbić kobietę, by się podniecić... to go

kontroluje. Jeśli zaproponujesz mu noc z najpiękniejszą kobietą świata...

zwykły seks, normalny, niewinny... wybierze możliwość wychłostania

szkaradnej staruchy.

        - Ale kiedy skończy... 

- To się nigdy nie kończy. Odchodzi i wraca. Rozumiesz? To właśnie ta

potęga. Kryje się w nich, nie we mnie. Ja tylko nauczyłam się ją

dostrzegać. Stawać się nią.

- Co więc z tego masz? Nie potrzebujesz pieniędzy.

- Mam... zainteresowanie. Pragną mnie. Jestem gwiazdą. Wszyscy ze sceny

mnie znają. Mam własnych niewolników... robią wszystko, co im każę. 

        - Czemu zatem...?

- Czemu ty? Słuchałam Charm. Uważniej, niż sądziła. Potęga fetyszu,

mówiłam ci. Mną także zawładnął. Chciałam... poznać tę drugą stronę.

- To znaczy?

- SM. Różni się od zwykłego spankingu. W SM chodzi o ból. Przy

dostatecznie silnym bólu w twojej krwi zaczynają szaleć endorfiny. Ból

otwiera zakończenia nerwowe, zmienia temperaturę ciała... wszystko. Tak

przynajmniej mówią.

- Kto?

- Moi... klienci. To coś więcej, niż zwykła podnieta. Dzięki temu się

wyzwalasz. Ale spanking to tylko scena, rozumiesz? To, co czujesz, kryje

się wyłącznie w tobie. Wszystko jest ważne : twój strój, słowa,

które wypowiadasz... wszystko. Tu nie chodzi o ból. Nie o prawdziwy ból.

Kiedy się uda, wtedy odlatujesz. Nie mam na myśli orgazmu, chcę

powiedzieć, że... docierasz do swego prawdziwego ja. Domini nigdy tego nie

doświadczają. Ja też nie: tylko o tym słyszałam. Mówią, że to

poszukiwanie prawdy. Granica, którą się przekracza. Chciałam tego

doświadczyć. Poczuć się wolna.

* * *

- Podejdź tutaj.

Posłuchała. Zbliżyła się pokornie. Wymierzyłem jej policzek, tak mocny, że

zachwiała się na wysokich obcasach. Gwałtownie uniosła dłonie do twarzy.

- Za co...?

- Zamknij się, suko. Opuść ręce. Załóż za plecy.

Jej szare oczy rozszerzyły się. Uderzyłem ją ponownie, jeszcze mocniej. 

- Czas, abyś poznała prawdę o sobie -oznajmiłem stanowczo,

beznamiętnie. - Będziesz robić to, co ci każę?

- Tak.

Kolejny policzek.

- Tak, panie - poprawiła się, zagubiona w strefie, w której pragnęła

się znaleźć, gdzieś między podnieceniem a strachem, choć może nieco za

blisko dalszej granicy.

Chwyciłem jej ramiona, odwróciłem i pchnąłem naprzód, póki nie znalazła

się na łóżku. Brutalnie zadarłem jej spódnicę.

- Nie waż się drgnąć - ostrzegłem, wywlekając pasek ze spodni i

składając go w pół.

Długo trwało, nim wreszcie skończyłem. Stanąłem w kącie, patrząc na Fancy

- ręce, przywiązane rzemieniami do rogów łóżka, wypięte pośladki,

biodra oparte na kilku poduszkach, jaskrawoczerwone ślady pasa na skórze.

Spokojnie wypaliłem papierosa. Potem ją odwiązałem. Otworzyłem jej

torebkę, wepchnąłem do środka stanik i figi, kazałem włożyć sukienkę.

Potem wyprowadziłem ją z pokoju, trzymając za kark.

Zaczekałem, aż zamknie drzwi.

- Jedź za mną swoim wozem. Ani słowa. Nie waż się wysiąść, rozumiesz?

-Tak, panie.

Pojechaliśmy do domu. Fancy zaparkowała tuż za mną. Wysiadłem, wezwałem ja

gestem. Przytrzymałem drzwi lexusa, patrząc, jak zapina pas. Potem znów

ruszyłem.

Podczas jazdy milczała posłusznie, lecz na jej twarzy dostrzegłem

zdumienie, gdy skręciłem w stronę lasku nad strumykiem. Nacisnąłem

przycisk okna i patrzyłem, jak szyba z cichym pomrukiem znika w szczelinie

w drzwiach. Kolejny przycisk odsunął fotel. Wysiadłem, przeszedłem na

stronę Fancy i otworzyłem drzwi. Wyciągnąłem rękę. Ujęła ją z wahaniem,

wciąż unikając mego wzroku. Poprowadziłem ją łagodnie na miękką łąkę,

zdjąłem marynarkę i rozłożyłem na trawie.

- Usiądź, kochanie - powiedziałem. - Już dobrze.

Posłuchała pokornie. Siadłem obok niej, obejmując ja w talii. Jakiś czas

milczeliśmy - zapatrzeni w leniwie płynącą wodę, chłonęliśmy spokój.

Oparła się na mnie. Ucałowałem ją w czubek głowy.

- Połóż się, maleńka.

Osunęła mi się na kolana, twarzą w dół, podciągając spódnicę. Chwyciłem

jej przegub, poprawiłem sukienkę, złapałem ramiona i przesunąłem się tak,

że twarz Fancy spoczęła na moich kolanach. Zacząłem gładzić jej plecy,

póki się nie odprężyła.

 - Zamknij oczy, maleńka. Zostaw wszystko... to już koniec. 

nadesłała-pusia