W chaosie zdarzeń

Brak miejsca na myśli

Płynące w rwącym nurcie bytu

W chaosie zdarzeń

Brak miejsca na Nas

Wirujących na własnej orbicie

Czasami jesteśmy jak Księżyc Brat

Bliski w zasięgu ręki

Odkryty

Czasami jak morza na Nim

Zimna

Wilgoci

Chmur

i

Deszczów

Jesteśmy chłodni niedostępni

Lecz bywa tak, że może Morza

Kierują Nas do

Oceanu Burz

Gdzie ujście ma Morze Przesileń

Wpływamy na otwarty akwen wód

Nektaru

Spokoju

i

Jasności

I tu jak błysk

Narodzonej gwiazdy

Supernowej

Lekko i powolnie

Zmysłowo smakując zefir

Dryfujemy po tafli wód

Morza Pomysłów

Szukając Pełni

Nie Zaćmienia

..Niektórzy z Nas owiani są

Tiulem chmur mgieł i tajemnicy

Nęcący

Nie odkryci

Jak Siostra Wenus

Bogini snów

Jej skóra zimna jest lód

Chłód

Pozorna i zmysłowa Dama

Kusi i wabi Nas od lat

Nikt nie wie

Ile zalet ma

Jej serce jak Ocean Burz

Od lat

Wie tylko o tym

Jej Brat...

Nu